ประสบการณ์ ของร้านเช่าพระร้านหนึ่ง

oat_krub · โพสต์เมื่อ 21-7-2010 23:41

อนุโมทนากับลุงแกด้วย ที่ปล่อยพระแบบไม่โลภเหมือนเซียนพระทุกวันนี้

game99 · โพสต์เมื่อ 17-11-2010 23:24

สมัยนี้ในการเช่าหาและให้บูชามีหลายรูปแบบครับ มีทั้งแบบพุทธพาณิชย์และแบบใจรักครับ ในสนามไม่เคยมีคำว่ามิตรแท้ แต่นอกสนามมีให้กับคำว่าแบ่งปัน พร้อมที่จะให้เพราะใจรักในสิ่งเดียวกัน พระตามบ้านของคนสมัยก่อน ยิ่งคนรุ่นคุณตาผมก็จะไม่ผิดหวังซะส่วนใหญ่ เข้าบ้านไปยังไงต้องมีแท้ในเขตพื้นที่นั้นๆให้เราชมและขอแบ่งปัน เพื่อมาบูชาเสมอ พระหลักๆส่วนใหญ่ของผมก็ได้มาจากการเข้าหาคนในพื้นที่ทั้งนั้นครับ ผมเคยเจอคุณตาท่านหนึ่งอยู่ ที่อ.ท่าเรือ จ.อยุธยาครับตอนนั้นผมจบ ม.6ใหม่ๆก็ไปเที่ยวบ้านเพื่อนกันพอดีบ้านเพื่อนอยู่ใกล้สถานีรถไฟผมจึงเดินกันไป ระหว่างทางเผอิญเหลือไปเห็นร้านขายอาหารตามสั่งเล็กๆอยู่จึงชวนเพื่อนเข้าไปทานข้าวระหว่างที่สั่งแล้วรอข้าวด้วยความที่สายตาอยู่มองไปรอบๆจึงเห็นตู้โชว์กระจกเล็กๆใบหนึ่งวางอยู่ข้างในร้านเป็นตู้โชว์พระผมจึงลุกขึ้นไปสอบถามคุณตา ได้คำตอบว่าคุณตาชอบศึกษาและสะสมพระเครื่องมาตั้งแต่สมัยเด็กๆแล้วอยู่บ้านตอนเช้าเปิดขายกาแฟด้วยจึงทำให้คนแถวนั้นที่เข้ามาทานกาแฟตอนเช้าได้มีที่พบปะกันในตอนเช้าและแลกเปลี่ยนหรือเช่าหาพระเกจิกันได้ด้วยผมจึงลุกไปดูพระที่อยู่ในตู้ซึ่งมีพระเกจิทั่วไปวางอยู่ในตู้ปะปนกันไปเกือบๆร้อยองค์ได้ดูไปดูมามีเข้าตาหลายองค์ครับผมจึงขอคุณตาดูไปเรื่อยๆจนสดุดเข้ากับเหรียญเสมานวะหน้าเงินลงยา8รอบหลวงปู่ทิมและเหรียญเนื้อทองแดงโค๊ดอุครับด้วยความที่ชอบในสายหลวงปู่ทิม วัดระหารไร่อยู่แล้วจึงพอมีความรู้ติดตัวบ้างส่องได้สักพักจึงบอกคุณตาว่าแท้ดูง่าย 2 องค์ปล่อยเท่าไหร่คุณตาจึงบอกว่าเหรียญนวะหน้าเงิน 6000 และเนื้อทองแดง 3000 ผมจึงบอกว่าเช่าได้แค่เหรียญทองแดงคุณตาก็หัวเราะชอบใจบอกว่าไอ้นี้จะเอาให้ได้จริงๆไม่นึกว่าเด็กเดี๋ยวนี้สนใจพระกับเขาด้วยแล้วคุณตาจึงหยิบกระดาษทิดชู่มาห่อเสมาหลวงปู่ทิมให้ผมแล้วยัดใส่เสื้อผมคุณตาบอกผมว่าเอาไปตาให้รักษาให้ดีๆตาไม่คิดเงินวันนั้นผมดีใจมากที่ได้พระหลวงปู่ทิมมาเป็นองค์แรกในชีวิตและก็ไม่คิดว่าเด็กอย่างผมจะมีปัญญาด้วยเพราะ 4 ปีที่แล้วก็เป็นหมื่นจากนั้น ทั้ง 1อาทิตย์ที่อยู่ที่บ้านเพื่อนผมจะออกมานั้งที่ร้านคุณตาและได้รับความรู้และได้เห็นพระแท้ๆของคนสมัยก่อนมากขึ้นและผมก็ตอบแทนแลกกับการที่คุณตาให้หลวงปู่ทิมด้วยการเสริฟกาแฟและอาหารตามสั่งทุกวันจนวันที่ผมต้องลากลับ กรุงเทพพอกลับมาถึงบ้านผมรีบเอาพระไปให้พ่อผมดูซึ่งปรากฏว่าเป็นพระแท้จริงๆจากนั้นผมจึงนำไปให้อาๆที่ศูนย์พันธทิพย์ดูซึ่งก็ผ่านทุกตาจึงมีแต่คนอยากให้ผมพาไปหาคุณตาท่านนี้กันมากแต่ผมก็ไม่เคยพาใครไปจนผมเข้ามหาวิทยาลัยพอหยุดเสาร์-อาทิตย์ผมก็จะไปหาท่านบ้างเสมอแต่ก็ไม่ได้บูชาพระท่านมาเลยแต่หลังจากนั้นตอนผมขึ้นปี 2 วันเกิดอาทิตย์นั้นผมได้ลงไปหาคุณตาท่านนั้นอีกคุณตาท่านนั้นท่านได้หยิบถุงผ้าใบหนึ่งยื่นให้แล้วบอกว่าตายกให้เอ็งวันเกิดกลับไปเปิดที่บ้านนะผมแอบเปิดตอนลาท่านกลับแล้วในถุงมีแต่พระเก่าบ้างใหม่บ้างรวมกันอยู่พอกลับมาถึงหอมหาลัยจึงจึงเปิดและคัดเหรียญเกจิแยกแบ่งสายภาคกันและ 1 ในนัน้คือเสมาหลวงปู่ทิมนวะหน้าเงินหลวงพ่อคูณ 17 หลวงปู่ทิมเจริญพรล่างทองแดงรมมันปู 2 เหรียญ ห่วงเชื่อมทองแดง 2 เหรียญ และเหรียญเกจิอีกหลายสิบเหรียญซึ่งพอแยกเสร็จผมก็กลับบ้านไปหาพ่อซึ่งบ้านไม่ไกลจากมหาลัยผมมากผมจึงนำไปให้ท่านดูและเกินครึ่งรวมหลวงปู่ทิมแท้ทั้งหมดและอีกบางส่วนไม่ใช่ซึ่งผมก็ดีใจมากและเก็บรักษาไม่เคยปล่อยออกเลยแม้ซักองค์เดียวหลังจากนั้นมาผมก็ไปหานำของไปฝากท่านตลอดจนเหมือนญาติกันแท้ๆจนผมอยู่ปี 4 ท่านก็ได้จากไปผมได้ไปงานท่านและยังคงนับถือท่านอยู่ถึงทุกวันนี้.......ผมเชื่อตลอดว่ายังมีคนที่เหมือนคุณตาท่านนี้อยู่อีกมากซึ่งท่านทั้งหลายประกอบด้วยใจรักไม่ใช่เงิน...ไม่ใช่เพียงสายคนรักพระและเครื่องราง...แต่ทุกๆคนที่มีความชอบเหมือนกันย่อมยังมีคนในกลุ่มๆนั้นประกอบกิจการด้วยใจรักและเพราะคำว่าความสุขเท่านั้น อย่างเช่นคุณลุงที่ท่านเจ้าของกระทู้ได้เจอครับ....(ขออภัยพี่ๆและเพื่อนๆทุกคนที่ทำให้เปลืองหน้ากระดานนะครับแค่อยากให้เห็นถึงโลกและสังคมพระเครื่องและเครื่องรางของเราในยุคนี้เท่านั้น) ขอบคุณครับ