รับผิดชอบคนทั้งประเทศ ถ้าร่างกายไม่ดีก็ทำหน้าที่ไม่ได้

พระอาจารย์ กล่าวว่า "เมื่อครู่นี้ที่ขึ้นไปพัก แทนที่อาตมาจะพักผ่อน ก็ไปออกกำลังกาย เนื่องจากข้างบนมีแผ่นไม้กระดานที่ให้ขึ้นไปยืนแล้วยืดเส้นได้

การออกกำลังนั้นมีอยู่ ๒ สาเหตุ สาเหตุแรก ก็คือ ร่างกายของเราต้องบริหารอยู่เป็นปกติ ถึงจะอยู่ในสภาพที่ใช้งานได้โดยไม่ลำบากมากนัก ถ้าไม่บริหารร่างกายก็จะรวน ทำให้เราลำบาก

ประการที่ ๒ ก็คือ หน้าที่ที่อาตมารับผิดชอบอยู่ในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นพระอาจารย์สอนหนังสือของมหาวิทยาลัย ๒ แห่งก็ดี หรือว่าหน้าที่ในการสงเคราะห์ญาติโยมที่มีจิตศรัทธาก็ตาม ถ้าร่างกายไม่ดีก็ทำหน้าที่ได้ไม่เต็มที่

เรื่องนี้ดูจาก ในหลวง เป็นตัวอย่าง ในหลวงทรงออกกำลังพระวรกายในสมัยก่อนเป็นประจำทุกวัน ไม่ว่าจะทรงงานดึกๆ ดื่นๆ ขนาดไหนก็ตาม ช่วงบ่ายพระองค์ท่านจะออกวิ่ง แล้วไม่ได้วิ่งระยะใกล้ๆ นะ ทรงวิ่งที ๓ - ๔ กิโลเมตร ส่วนใหญ่บรรดาข้าราชบริพารที่ติดตามก็มักจะเป็นข้าราชการที่มีอายุมากแล้ว คำว่ามากแล้วก็คือเกิน ๔๐ ปีแล้วทั้งนั้น ในหลวงทรงวิ่งสม่ำเสมอตั้งแต่ต้นทางถึงปลายทาง ส่วนบรรดาข้าราชบริพารก็อยู่ประมาณสักครึ่งทางก็ลิ้นห้อยแล้ว

มีบุคคลที่ค่อนข้างจะกล้าหน่อยทูลถามว่า ทำไมต้องออกกำลังเอาจริงเอาจังขนาดนั้น พระองค์ท่านตรัสว่า “รับผิดชอบคนทั้งประเทศ ถ้าร่างกายไม่ดีก็ทำหน้าที่ไม่ได้”

"แม้กระทั่งทุกวันนี้พระองค์ท่านก็พยายามที่จะทำกายภาพบำบัด เพื่อจะเสด็จพระราชดำเนินโดยพระองค์เองให้ได้ แต่บรรดาหมอต่างๆ ก็ยังไม่ไว้วางใจ ถ้าออกงานสำคัญก็มักจะให้พระองค์ประทับรถเข็นไปมากกว่า ประทับบนรถเข็นแล้วก็มีคนเข็นไป เพราะว่าพระองค์ท่านประชวรเป็นโรคน้ำในพระสมองมาก ไปเบียดประสาทการทรงตัว หมอต้องคอยระบายน้ำออก เกรงว่าถ้าเสด็จพระราชดำเนินไปเองแล้วล้มก็ไม่คุ้มกัน

จากที่เสด็จพระราชดำเนินไม่ได้ จนกระทั่งทุกวันนี้ระยะใกล้ประเภท ๑๐๐ ก้าว หรือ ๕๐ ก้าวนี่ไปได้สบาย แต่เวลาออกงานหมอขอร้องให้ประทับรถเข็น ถ้าล้มหมอรับผิดชอบไม่ไหว มีหวังคนทั้งประเทศรุมหมอยับเยินแน่

อาตมายืนออกกำลังบนแป้นไม้นั้นก็ไม่ได้ยืนเปล่าๆ หรอก พกหนังสือไปอ่านด้วย เขาให้ยืนอย่างน้อย ๑๕ นาทีในช่วงแรกเริ่ม ส่วนอาตมาทำมาเป็นปีๆ แล้ว แค่ ๑๕ นาทีไม่พอหรอก ต้องเยอะกว่านั้น ไม่น่าเชื่อว่าจะช่วยเรื่องเส้นสายได้

สมัยก่อน หลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านมีเครื่องออกกำลังอยู่ ญาติโยมซื้อไปถวาย “เฮ้ย..เล็ก วันนี้ร่างกายดีหน่อย เอามาลองซิ” ส่วน หลวงปู่มหาอำพัน ปั่นจักรยานวันละครึ่งชั่วโมงทุกวัน กราบเรียนหลวงปู่ว่า “ทำไมถึงต้องออกกำลังครับ ?” ท่านบอกว่า “หมอสั่ง..เป็นคนไข้อย่าดื้อกับหมอ ถ้าดื้อแล้วรักษายาก” หลวงปู่อายุ ๘๐ กว่าปี แต่กล้ามขาแข็งแรงเหมือนคนหนุ่มเลย"

"เราจะเห็นได้ว่าพระที่ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบระดับนั้น ท่านทำอะไรท่านทำแบบจริงจัง ไม่ได้เหยาะแหยะแบบพวกเรา พวกเราถ้ามีเครื่องออกกำลังอยู่กับบ้าน ส่วนใหญ่ก็ใช้เป็นที่ตากผ้า เพราะฉะนั้น..เลิกตากผ้าได้แล้ว ลองใช้ดูหน่อย แค่เราทำจริงจังสม่ำเสมอทุกวัน ผลก็จะปรากฏเอง

เรื่องของการปฏิบัติก็เช่นกัน ต้องจริงจังและสม่ำเสมอ ความจริงจังและสม่ำเสมอก็คือสัจจะบารมี ถ้าสัจจะบารมีพร่องก็ทำบ้างทิ้งบ้าง ไป..เริ่มต้นใหม่ รักษาร่างกายไว้ให้ดีนิดหนึ่ง ร่างกายก็โอดครวญน้อยหน่อย พอโอดครวญน้อยหน่อยเราก็ปฏิบัติธรรมได้ดีขึ้น

อาตมาไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่า พอเกษียณอายุ แล้วยังนั่งหลังตรงได้ ถ้านั่งตัวตรงไม่ได้จะงอลงบ้าง ๖๐ ปีก็จะเกษียณแล้ว แต่พระเขาให้เกษียณตอนอายุ ๘๐ ปี ตำแหน่งเจ้าอาวาสกับกรรมการมหาเถรมหาคมห้ามเกษียณ เข้าใจว่าตำแหน่งกรรมการมหาเถรมหาคมเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด ถ้าอยู่ๆ เกษียณพร้อมกันไปสัก ๓-๔ รูป ที่มาใหม่ก็เคว้ง ส่วนตำแหน่งเจ้าอาวาสที่ไม่ให้เกษียณ พระผู้ใหญ่ท่านอธิบายว่า ถ้าเจ้าอาวาสใหม่ขัดคอกับเจ้าอาวาสเก่า เจ้าอาวาสเก่าจะอยู่ไม่ได้ เพราะฉะนั้น..ให้อยู่ตายคาตำแหน่งไปเลย"


สนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ)
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๕


ที่มา : เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๕ - หน้า 7 - กระดานสนทนาวัดท่าขนุน

สาธุ!!!