เรื่องของศีล

ด้วยความเคารพทุกคัมภีร์ / ทุกท่าน
ผมมีความเห็นว่า
1. ตัวอักษรไม่สามารถอธิบายความได้ทั้งหมด หมายความว่าเมื่อแต่ละคนอ่านย่อมได้ความเข้าใจไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับภูมิหลังของแต่ละคน ดังสังเกตุได้จากรัฐธรรมนูนยังต้องมานั่งตีความกันเพราะแต่ละคนมีความเข้าใจไม่เหมือนกัน / ไม่ตรงกันเป็นต้น
2. โลกปัจจุบันพอได้อ่าน ก็รู้ ผมก็ไม่เถียงว่าไม่รู้ แต่ไม่มีความเข้าใจในความรู้นั้น เช่นถ้าหนังสือบอกว่าการเดินทางที่เร็วกว่าจักรยานคือมอเตอร์ไซด์ ใครมาอ่านก็รู้ว่ามอเตอร์ไซด์เร็วกว่าจักรยาน แต่ความเข้าใจในที่นี้หมายถึงมันเร็วกว่าเพราะมันใช้พลังงานขับเคลื่อนมากกว่า(คือใช้น้ำมัน) หรือถ้าเป็นผู้ที่คลุกคลีกับมอเตอร์ไซด์ย่อมเข้าใจมากไปอีกว่าการใช้ออโต้ลูปของเครื่องสองจังหวะนั้นท้ายที่สุด ตีนปลายจะสู้เครื่อง 4 จังหวะไม่ได้ เป็นต้น
3. จากข้อสองแสดงให้เห็นชัดเจนว่าเด็กอู่ที่ไม่ได้เรียนช่างยนต์(แต่ทำงานมาหลายปี) ย่อมมีความเข้าใจอันลึกซึ้งมากกว่เด็กจบใหม่แต่ยังไม่เคยผ่าเครื่อง
4. มาถึงตรงนี้ ผมก็ว่าตัวหนังสือที่ผมพยายามพิมพ์มานั้น ไม่อาจสื่อความหมายได้อย่างที่ใจต้องการ เหตุเพราะเราไม่รู้ว่าผู้รับสารเป็นบัวเหล่าใด(ใน 4 เหล่า)

ผิด / ตก ยกเว้น  
ถ้าล่วงเกินสิ่งใดหรือผู้ใดต้องขออภัยไว้ ณ.ที่นี้ครับ

สิ่งเกิดแต่เหตุ ... มีเรื่องมากมายที่ผมรู้ ... มีหลายเรื่องรู้แต่ไม่เข้าใจ
เรื่องบางเรื่องต้องใช้ทักษะ เช่นการขับรถ จะขับให้เก่งต้องขับบ่อย ๆนาน ๆ(หลายปี)
ใกล้อีกหน่อยก็เรื่องการกินข้าว(ตักข้าวเข้าปาก) คนถนัดขวาลองกินข้าวมือซ้ายดูซิ ... เป็นไง ก็รู้ไม่ใช่หรือว่าการตักข้าวใส่ปากทำอย่างไร

ศีลเป็นข้อห้าม(ควรงด) ธรรมเป็นข้อควรปฏิบัติ (ก็เอามาจากเบญจศีล เบญจธรรมไง) ... เดี๋ยว จขกท จะว่าเอาได้ว่าออกนอกเรื่อง ขอรับกระผม

มะนาวมีรสเปรี้ยว เราจะไม่เข้าถึง  รสเปรี้ยวได้เลย  ถ้าเราไม่ได้ชิมไม่ได้กิน   เราจะเพียงรู้ เพียงเข้าใจ เท่านั้น ว่า มะนาวนี้มีรสเปรี้ยว ตามสมมุติบัญญัติ ตามที่เขาบอกมา เล่ามา มีบันทึกไว้ เขียนไว้   ได้แต่นึก ได้แต่คิด ว่ารสเปรี้ยวมันเป็นเช่นไรหนอ

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

ตอบกลับ 75# Naiin

เป็นการกระทำที่รู้ว่ากระทำแล้วจะเกิดอะไรขึ้นบ้างกับตนและผู้อื่น แต่ถ้าหากทำแล้วเกิดปัญหาขึ้นโดยที่ตัวเองคิดไม่ถึงอันนั้นไม่รู้จักตน(เกิดความเสียใจเสียดายไม่ปกติ ผิดศีลนั้นเอง)
จะทำอะไร คนที่รู้ดีที่สุดคือเรา ทำแล้วต้องยอมรับผลทั้งดีทั้งไม่ดี และต้องทราบก่อนเกิดไม่ใช่เกิดก่อนแล้วทราบ

โอ้ววววววววว.....ฟังจากทุกทุกความเห็นแล้วน๊า

ในที่สุด ก็นำ "ธรรม" มาใช้อธิบาย "ธรรม" แบบที่หนูใช้มาตลอด ,แทนการใช้ "ความเห็นส่วนตัวที่ขัดธรรม" มาอธิบาย "ธรรม" จนได้น๊า  (ถึงแม้จะไปคัดลอกเนื้อหามาจากที่อื่นโดยไม่มีการให้เครดิตผู้ลงไว้ตั้งแต่ทีแรก หรือลงที่มาของบทความ อันเป็นมารยาทที่ดี ก็ตามทีเถอะ) ก็ขอโมทนาด้วยน๊า



จากกระทู้ "เรื่องของศีล" ที่อธิบายความหมาย,ความสำคัญ,วัตถุประสงค์ที่แท้จริงของศีล ตามหลักพระพุทธศาสนา ที่ตั้งกระทู้ไว้เบื้องต้น

จนมีผู้มาแสดงความคิดเห็น โดยนำความเห็นของตัวเองไปขัดแย้งกับวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของการรักษาศีลตามหลักทางพระพุทธศาสนา

จะด้วยวิธีการ "นิยามความหมาย" ที่ผิดไปจากพระพุทธศาสนา ,จะด้วยวิธีการที่ให้มองแค่ประโยชน์ในปัจจุบัน โดยไม่สนใจเป้าหมายที่แท้จริงของพระพุทธศาสนา ,จะด้วยทิฏฐิ คือ ความเห็น ที่เป็นทั้ง อกิริยทิฏฐิ,อเหตุกทิฏฐิ,นัตถิกทิฏฐิ......จนนำไปสู่มิจฉาสมาธิ.....และกลายเป็นโมหะในเบื้องปลาย



ทั้งๆที่หนูนำนิยามศัพท์ที่ถูกต้องตามหลักพระพุทธศาสนามาอธิบายก็ตามที, จะด้วยวิธีการนำข้อ "ธรรม" ที่เป็นเสมือนแนวทางการปฏิบัติเพื่อวิมุติใน "พระธรรม" มาแสดงให้ดูก็ตามที ,ด้วยการชี้ให้เห็นสัมมาทิฏฐิ อันเป็น 1 ในอริยมรรค มาชี้ให้เห็นเพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติตาม "พระธรรม" คำสั่งสอนที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้......เพื่อนำไปสู่สัมมาสมาธิ.....และเพื่อประโยชน์คือ "ประมัตถ์" หลุดพ้นกิเลส อย่างหมดจด คือ พระนิพพาน ในเบื้องปลายก็ตามที


*********แต่ก็ไม่เป็นผล ก็อย่างที่นำมาลงโดยไม่ได้ให้เครดิตที่มาของบทความนั่นแหละ........ปทปรมะ.ไม่มีศรัทธา(หรือตีความหมายของศรัทธาผิดไปจากพระพุทธศาสนา)และเป็นมิจฉาทิฏฐิเห็นผิดไปจากวัตถุประสงค์ฺที่แท้จริงของ "ศีลธรรม".........อย่างที่เคยบอกไว้นั่นแหละ......"ไม่ผิดศีล แต่ผิดธรรม"........ตีความวัตถุประสงค์ของธรรมผิดเพี้ยนเพราะ"โมหาคติ"ในความเห็นส่วนตัวทั้งหลาย*********



ยังกล่้าวเสริมเชิงประมาณว่า จะรับรู้ได้ ต้องลงมือปฏิบัติ แล้วจะรู้เห็นเอง ในเมื่อกล่าวเช่นนี้ ก็อยากทราบเหลือเกินว่า แนวทางปฏิบัติของผู้ที่ตอบมาทั้งหลาย เป็นแนวทาง "เจโตวิมุตติ" หรือ "ปัญญาวิมุตติ" เพราะที่คุณทั้งหลายแสดงความคิดเห็นกันไว้ ก็ไม่ต่างอะไรกับเป็นการบอกให้รู้ว่า ตนเองนั้นสามารถเข้าถึงสภาวะนั้นแม้ในเบื้องต่ำสุดได้แล้ว คือ โสดาบัน


ถ้าตอบว่าเป็นแนวทาง "ปัญญาวิมุตติ" คงไม่ใช่แล้วแหละ เพราะการมองแค่ประโยชน์ในปัจจุบันตามแนวทางการมองของคุณเนี่ยะ มันไม่สามารถกำจัด "อวิชชา" ให้หมดสิ้นไปได้ เอาแค่สังโยชน์เบื้องต้น "สักกายะทิฏฐิ" เป็นอีโก้ในตัว แทนที่จะเอาธรรมเป็นที่ตั้ง แต่กลับเอาความเห็นตัวเองเป็นที่ตั้ง ,"วิจิกิจฉา" ลังเลสงสัยในธรรม มองวัตถุประสงค์ของธรรมคลาดเคลื่อนไปจากเป้าหมายที่แท้จริง ปฏิเสธเป้าหมายในอนาคตที่สัมผัสไม่ได้ ,"สีลัพพตปรามาส" รักษาศีลไปเพื่อสะสมกิเลสให้มากขึ้น ในกิเลสตระกูลโมหะเป็นต้น...แค่เบื้องต้น 3 ข้อ อันเป็นเครื่องชี้วัดว่าได้เข้าถึงธรรมระดับเบื้องต้นแรกสุด คือ โสดาบัน เห็นธรรมในระดับต้นยังไม่มีเลยสักประการ......ก็แปลกดีเหมือนกันโนะ




บอกว่าตนเองเป็นพุทธศาสนิกชน กล่าวให้สัจจะในไตรสรณคมม์ว่า "มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระึลึกอันสูงสุด สิ่งอื่นที่ยิ่งไปกว่านี้ไม่มี" แต่กลับไม่ศึกษาและนำคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ได้ศึกษานั้นมาปฏิบัติ แล้วมาบัญญัติเองอีกว่า เป็นเรื่องของการปฏิบัติ ไม่ปฏิบัติก็คงไม่รู้ ทั้งๆที่สิ่งที่ปฏิบัติมันจะผิดไปจากวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของธรรมในพระพุทธศาสนาก็ตามที........ปฏิบัติโดยไม่มีหลักยึดหรือยึดหลักผิดโดยยึดแค่ความเห็นของตนเองเป็นใหญ่ ไม่ใส่ใจ"ธรรม" ไม่รู้เป้าหมายที่แท้จริงของการปฏิบัติ แล้วจะมาบอกว่า ให้ลองปฏิบัติแล้วจะรู้เอง คือพบสภาวะที่ทำให้พ้นทุกข์ทั้งมวล คือ "วิมุตติ" ได้อย่างไร?.....................................ก็แปลกดีเหมือนกันอีกแหละโนะ



*****พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า ศาสนาใดก็ตาม ที่มีการดำเนินตามทางอริยมรรค ศาสนานั้นจะมีความหลุดพ้น คือ พระนิพพาน อันเป็นประโยชน์ที่แท้จริงในที่สุด*****



ที่กล่าวมาทั้งหมด.....ข้อธรรมก็มีสอนไม่เกิน........."นักธรรมโท"...........ในหลักสูตรนักธรรมโทมีครบถ้วนจร้า ชายคงเคยได้เรียนได้ศึกษากันบ้างแหละหนูเชื่ออย่างนั้น (ไม่ตอนเด็กก็ตอนอายุ20ไปแล้ว)......."ธรรมย่อมไม่ขัดธรรม"





ท่านเจ้าเมืองงงงง......ที่หนูขออนุญาตท่านเจ้าเมืองมาตอบกระทู้นี้ตั้งแต่เริ่มต้น..........มาถึงวันนี้หนูได้พิมพ์ชี้แนวทางที่ถูกต้องไม่ขัดหลักธรรมในพระพุทธศาสนาไปหมดแล้วน๊า

ส่วนเรื่องที่ว่าใครจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจกับสิ่งที่หนูนำมาลงไว้นี้ ก็สุดแล้วแต่เถอะ เพราะอธิบายชี้แจงไปหมดแล้ว ในเมื่อชี้แจงไปหลายรอบแล้ว แต่ยังไม่เข้าใจ

ก็จัดอยู่ใน.ปทปรมะ.พระพุทธเจ้าก็ทรงบอกถึงวิธีการต่อไปไว้แล้วว่าควรจะทำอย่างไรดี.นั่นก็คือ........"อุเบกขา"........."แล้วแต่วาสนาของแต่ละคน".....ขอจบจร้า...

ขอบคุณท่านเจ้าเมืองมากมายจร้า

ตอบกลับ 80# uunws


      วิถีแห่งธรรมชาติ เป็นบอเกิดแห่งธรรม ที่พระนำเอามาเป็นคำสอน

เราไม่สามารถสรุปใครว่าเข้าใจได้หรือไม่ได้ เราไม่รู้ใครเข้าใจจริงหรือไม่ มีบางคนเข้าใจเรา แต่บางคนไม่รู้ ดังนั้นการที่ท่านอะธิบายทำท่านก็อธิบายไปแต่อย่าไปบอกคนโน้นคนนี้เข้าใจหรือไม่
บางที่ที่ท่านรู้มันอาจจะจริง. หรืออาจจะเท็จ.
ยกตัวอย่าง
เรียนวิชาชีววิทยา ครูถามผมว่ามีอะไรที่ลอกคราบ้บ้างเพื่อนๆก็ตอบกัน ไปหลายอย่างจนหมดและสุดท้ายผมตอบ"คางคก"
ท่านรู้หรือไม่ว่า เพื่อนๆผมและครูหัวเราะใสผมแล้วบอกผมว่าคิดได้อย่างไร ใหม่
ผมก็ก็พยายามบอกว่าผมเคยเห็นมากับตาผมครู ครูก็ไม่สนใจคำตอบผม และมีอารมณ์ใส่ผม เพื่อนก็ไม่พูดกลับผมหาว่าผมเป็นคนรั้น

ผ่านมาอีกยี่สิบปีกว่าผมได้ยนเสียงเรียกให้ตืนตอนประมาณเทียงคืนให้ออกไปดูอะไรนอกบ้าน (ไม่รู้เป็นเสียงมาจากใหน)ผมเจออีกครั้งคางคกกำลังลอกคราบ
ผมก็เก็บเอามาทำความสะอาดแล้วตากแห้งใส่ตะกรุดแขวนคอให้ชิวาวาผมเลย(เป็นของดีชิ้นหนึ่งครับคงกระพัน ชิวาวาผมคุมซอยเลยตัวใหญ่ขนาดไหนก็ไม่กว่า)

1ใน1000ของ1%ที่ธรรมชาติสอนให้รู้
อยากให้ท่านใช้ธรรมเป็นสื่อ. อย่าให้ท่านใช้ธรรมตัดสินคน
ไม่รู้นะว่าท่านมองว่าผมไม่เข้าใจหรือเปล่า (อันนี้เป็นธรรมดาเพราะหลายคนบอกผมพูดไม่รู้เรื่อง )ผมเข้าใจตัวผมปัญญาน้อยอยู่

เคยได้ยินมาครับว่า
"คนรู้ธรรมะ เอาชนะคนอื่น
คนมีธรรมะ เอาชนะตนเอง"

ขอนุญาตยกมาอ้างโดยไม่ให้เครดิตใครนะครับ เพราะไม่รู้ว่าเป็นใครเป็นผู้กล่าวในเบื้องต้นครับ

โคลงโลกนิติ

นาคีมีพิษเพี้ยง  สุริโย  
เลื้อยบ่ทำเดโช  แช่มช้า  
พิษน้อยหยิ่งโยโส แมลงป่อง
ชูแต่หางเองอ้า  อวดอ้างฤทธี

อ่านจบแล้วไปหาซื้อเสื้อใส่กันนะครับ

อ้อขอโทษครับ 1ใน1000ของ1%เป็นคำพูดของท่านอัลเบิร์ดไอน์สไตน์ มีพิมท์ที่ท้องฟ้าจำลองครับ(หนึ่งในเศษขนมปังที่ผมพบ)

ศิษย์ตถาคตผู้อยู่หางแถว“จินตนาการสำคัญกว่าความรู้” (Imagination is more important than knowledge.)

อ้อขอโทษครับ 1ใน1000ของ1%เป็นคำพูดของท่านอัลเบิร์ดไอน์ ...
ต้นฉบับโพสโดย camry เมื่อ 9-12-2011 12:10

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

    ใช่ 10 PPM รึเปล่าครับผม

พระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ เป็นของที่มหัศจรรย์ ยิ่งนัก เป็นที่พึ่ง ที่อาศัย อันสูงสุด

พระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบ เป็นของที่มหัศจรรย์ ย ...
ต้นฉบับโพสโดย Naiin เมื่อ 9-12-2011 12:38

                               
สมัครสมาชิก / เข้าสู่ระบบ เพื่อดูภาพขนาดใหญ่

   ถูกต้องครับ เรื่่องธรรมะเป็นเรื่องที่พ้นโลกแล้ว อิอิ