ผมจะไปหาอาจารย์แบบนี้ได้ที่ไหน...
แก้ไขล่าสุด Done เมื่อ 20-4-2011 11:52เมื่อประมาณราวๆปีพ.ศ. ๒๕๔๙ ช่วงเวลาที่ชีวิตของผมประสบปัญหา
มรสุมเข้ามามากมายทั้งในเรื่องการงานที่ทำอยู่ก็เกิดขัดแย้งกันภายในจนเกือบ
ต้องออกจากงานหรือด้านความรักเรื่องคู่ครองในตอนนั้นดูเหมือนว่าผมจะหยิบจับ
หรือ จะลงมือทำอะไรในช่วงนี้มีความรู้สึกว่าจะมีอุปสรรคเกิดเรื่องเป็นปัญหาขึ้นมาตลอดแม้กระทั่ง
เพื่อนที่สนิทกันมากเรียนมาด้วยกันก็ต้องมีเหตุให้ืทะเลาะหมางใจกันทำให้ชีวิตตอนนั้นรู้สึกสับสนมาก
ถูกพักงานจากงานที่ทำอีก เวลาว่างก็ได้อินเตอร์เน็ตเป็นเครื่องระบายความกลัดกลุ้ม
และในปีนี้เองสิ่งที่ทำให้ผมได้รับกำัลังใจลุกขึ้นสู้ชีวิตอีกครั้ง
คือการที่ผมได้พบ “ครู”
ผู้ที่มีความเป็นครูบาอาจารย์อย่างแท้จริง มีอยู่วันนึงผมเปิดเข้าไปเล่นเว็ปไซต์
เป็นเว็ปเกี่ยวกับ คาถา-อาคมซึ่งในเว็ปนี้จะมีผู้ที่มีความรู้มาแลกเปลี่ยนคาถาวิชาอาคม
และประสบการณ์กันมากมาย จนเป็นเหตุให้ผมได้ทำความรู้จักกับครูบาอาจารย์ท่านนึง
ซึ่งใช้นามแฝงว่า" ประมุขเตีย " ผมเข้าไปอ่านรายละเอียดในกระทู้ที่ท่านทำการโพสไว้ ทราบว่า
ท่านเมตตามอบวิชาอาคม ให้กับผู้ที่สนใจจะเรียนวิชาอาคมสาย ครูพราหมณ์ สุทโธ
โดยที่ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆแม้แต่บาทเดียว
ผมจึงตัดสินใจลองติดต่อโทรศัพท์ไปคุยกับท่านท่านเป็นคนพูดจาตรงไปตรงมา
ไม่มีวางฟอร์ม ผมก็บอกท่านว่า ผมขอเรียนวิชาครูพราหมณ์สุทโธท่านก็บอกว่าจะเรียน
ก็ต้องเข้ามารับที่บ้านพร้อมบอกให้นำดอกบัว ๑๐ ดอก ธูปเทียนเข้าไปรับทำการประสิทธิ์ประสาทวิชา
วันนั้นผมเข้าไปถึงช่วงเวลาประมาณ๑๑ โมง เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบเห็นอาจารย์ ท่านก็หยิบ
ตำราครูพราหมณ์ สุทโธ เล่มแรก ออกมาให้กับให้ผมดูพร้อมเล่าให้ฟังว่า
สมัยที่ท่านเดินทางไปเรียนวิชากับครูพราหมณ์นั้นตำราเล่มนี้เป็นเล่มแรกที่ท่านได้รับประสิทธิ์มาจาก
ครูพราหมณ์เมื่อปี ๒๕๒๐ ด้านหน้าของตำรามีตัวอักษรที่เขียนด้วยลายมือครูพราหมณ์ สุทโธ ว่า
“ พราหมณ์สุทโธ
สำนักพยากรณ์เทวพราหมณ์
ประสิทธิ์ให้ นายประวิทย์ เตียวิวัฒน์ “
แล้วมีแผ่นทองคำเปลวปิดบนชื่อของท่าน
ท่านอาจารย์ยื่นตำราเล่มนี้ให้ผมแล้วสั่งว่า
"เอ็งเดินไปถ่ายเอกสารมานะ..."
พูดเสร็จก็บอกตำแหน่งรายละเอียดร้านถ่ายเอกสารให้แก่ผม
พร้อมทั้งยังกำชับอีกว่า “..ให้เดินไปนะ ไม่ใช่นั่งรถ..รีบหน่อยเดี๋ยวต้องไปธุระ”
ผมรับตำราจากมือท่าน เวลาตอนนั้นก็ประมาณเที่ยงอากาศอบอ้าวร้อนนมากในวันนั้น
เมื่อถ่ายเอกสารเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รีบวิ่งกลับมาหาท่าน แดดร้อนมากจนเนื้อตัวเปียก
ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ท่านหันหน้ามามองผมแล้วพูดขึ้นว่า
'' เป็นไงบ้าง เหนื่อยมากไหม..ลำบากไหม..การจะเรียนวิชามันไม่ใช่จะสะดวกสบายเหมือนหยิบซื้อของในร้านสะดวกซื้อหรอกนะ”
พอมาถึงตรงนี้ผมถึงบางอ้อเลยว่าระยะทางที่ผมเดินทางบ้านอาจารย์ไปร้านถ่ายเอกสาร
นั้นไปกลับร่วมสองกิโลพอคืนตำราต้นฉบับและตัวถ่ายเอกสารให้กับท่านท่านก็เขียนชื่อนามสกุล
ของผมเป็นผู้ได้รับการประสิทธิ์ประสาทวิชาพร้อมทั้งส่งมอบรูปถ่ายให้๑ ใบ เป็นรูปชายสูงวัย
นุ่งขาวห่มขาวในมือถือลูกประคำ
ท่านบอกว่านี่ล่ะ“ ครูพราหมณ์ สุทโธ”
เวลาจะทำวิชาใดๆให้บอกกล่าวท่านก่อนเสมอจะทำให้วิชานั้นมีความศักสิทธิ์และเกิดความขลัง
ผมนั่งเปิดตำราดูคาถาในตำราซึ่งบางอย่างที่ผมไม่เข้าใจก็ได้รับความเมตตาจากอาจารย์อธิบาย
ให้ผมได้เข้าใจในตำราของครูพราหมณ์ไม่ว่าจะเป็น คาถาเมตตา คาถามหานิยม เสกน้ำมันจันทร์
หรือวิชานั่งเทียนเรียกคนรักกลับท่านบอกเคล็ดลับที่ไม่มีจดอยู่ในตำราให้แก่ผมโดยไม่ปิดบังเหมือน
ท่านรู้ว่าผมประสบปัญหาแม้ว่าผมยังไม่ได้เล่ารายละเอียดให้ท่านฟังก็ตาม
ท่านชี้แนะว่าต้องหมั่นท่องบ่นฝึกฝนจนชำนาญ
“กระทั่งหลับตาแล้วให้เห็นเป็นตัวคาถาเป็นใช้ได้”
อาจารย์ท่านนี้เป็นถ้าผมไม่บอกชื่อท่านผมคงเป็นคนอกตัญญุไม่รุ้คุณคน
เหมือนกับเป็นการโยนไฟลงน้ำทุกวันนี้ก่อนผมที่ผมจะก้มตัวลงนอนกราบหมอน๕ ครั้ง
ระลึกถึงคุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณบิดามารดา คุณครูอาจารย์ผู้ให้ความรู้แก่ผมคือ
ท่านอาจารย์ประมุขเตียหรืออาจารย์อ้วน ท่านยังสอนอยู่ไหมครับ ตอบกลับ 2# kaka_1175
ใช่ครับอยากรู้ นับว่าท่านมีบุญวาสนาร่วมกันมา บุญ แท้ๆค่ะที่ได้ร่ำเรียนกับท่านหายากนัก :) แก้ไขล่าสุด Serman เมื่อ 20-4-2011 20:03
ขอเล่าบ้างครับ
ไม่ได้อภินิหารใดๆแต่ประทับใจส่วนตัว
มีผู้หญิงนักศึกษา ปี ๒ เป็นคนจังหวัดพิจิตรมาเรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดนครสวรรค์ได้แอดอีเมลมาคุยกับอาจารย์อ้วนผ่าน msn ขณะที่วันนั้นตัวผมเองกำลังนั่งคุยกับอาจารย์อยู่พอดีด้วยความอาจารย์ท่านพิมพ์คอมพิวเตอร์ไม่เก่ง ก็เลยคุยกับผ่านกล้องกับผู้หญิงคนนี้ ได้ใจความว่า มีแฟนเป็นอายุมากกว่าแต่แฟนไม่ค่อยมาหากลัวว่าจะไปติดผู้หญิงเพราะแฟนมีนิสัยเจ้าชู้มาก ได้เล่ารายละเอียดระบายความทุกข์ให้กับอาจารย์ฟังซึ่งในตอนนั้นอยู่ในช่วงระหว่างปิดภาคเรียน อาจารย์ท่านเลยบอกว่าถ้าว่างให้ขึ้นมาเที่ยวที่กรุงเทพ แล้วท่านจะให้สีผึ้งไปใช้
ผู้หญิงคนนี้ก็บอกว่าไม่ค่อยมีเงิน
ท่านเลยบอกว่า "ถ้าท่านผ่านไปทางนครสวรรค์จะเรียกให้ออกมาเอา "
หลังจากนั้นก็จบการสนทนา อาจารย์ท่านเลยหันมาชวนผมว่า
"ไปเที่ยวนครสวรรค์ไหม ? "
ผมก็อ้ำอึ้งว่า "..ไปก็ไปครับ.."
แล้วเดินทางไปท่ารถขนส่งในทันที ทั้งๆที่รถส่วนตัวของอาจารย์เองเกิดเสียยังซ่อมอยู่ด้วยซ้ำแต่ท่านก็ยังเมตตานั่งรถ บขส.ไปถึงตัวเมืองนครสวรรค์เพื่อนำสีผึ้งไปให้ผู้หญิงคนนี้ พอถึงท่ารถที่นครสวรรค์ก็โทรนัดให้ออกมารับสีผึ้ง โดยผู้หญิงคนนี้รู้สึกทั้งดีใจและประหลาดใจ เพียงแค่คุยกันใน internet เท่านั้นอาจารย์ท่านยังเมตตานั่งรถเอาสีผึ้งมาให้ถึงที่นครสวรรค์และซึ่งในน้ำใจอาจารย์อย่างถึงที่สุด สำหรับตัวผมเองรู้สึกได้อย่างเดียวว่า ผู้หญิงคนนี้โชคดีจริงขนาดว่าไม่มีตังอาจารย์ยังนั่งรถนำมาให้ถึงที่เลย เหมือนว่าความงุนงงสงสัยของผมมันแสดงออกมาใบหน้าได้ชัดเจน
อาจารย์อ้วนท่านพูดขึ้นเหมือนจะรู้ว่าผมกำลังสงสัยว่า
" อดีต เขาเคยให้ข้าวเรากิน วันนี้เลยต้องมาช่วยเขาบ้าง "
เป็นประสบการณ์ส่วนตัวของผมเล็กๆน้อยที่ได้ไปเที่ยวนครสวรรค์กับอาจารย์อ้วนครับ จะไปหาท่านบ้าง ช่วยบอกที่อยู่ใน กทม ให้ด้วย อยากได้ของดีบ้าง
เพื่อนสมาชิกเว็บคนใดรู้จักที่อยู่ท่านช่วยบอกที จะไปหาท่านบ้าง ช่วยบอกที่อยู่ใน กทม ให้ด้วย อยากได้ข ...
ต้นฉบับโพสโดย samsung เมื่อ 20-4-2011 20:00 http://khalong.com/board2/images/common/back.gif
ผมส่งรายละเอียดให้ทาง PM แล้วกันนะ อนุโมทนา สาธุ ด้วยครับ เยี่ยมไปเลยผมคงได้มีโอกาสไปกราบไหว้ท่านสักครั้งในชีวิต win006โพสเมื่อ 20-4-2011 22:34 | แสดงเฉพาะโพสนี้
อนุโมทนา สาธุ ด้วยครับ เยี่ยมไปเลยผมคงได้มีโอกาสไปกราบไหว้ท่านสักครั้งในชีวิต
{:8_179:} เทิดทูนครูบาอาจารย์ ถือว่ารู้กตัญญูู ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่เหลือ ...อ้อ ไม่ไหม้ครับ อนุโมทนาสาธุครับ {:8_179:} ผมส่งรายละเอียดให้ทาง PM แล้วกันนะ ...
ต้นฉบับโพสโดย Serman เมื่อ 20-4-2011 20:04 http://khalong.com/board2/images/common/back.gif
รบกวนช่วบส่งที่อยุ่ของอาจารย์ให้ผมได้ทราบด้งยคนนะครับ อยากไปกราบท่านครับ
ขอบคุฯล่วงหน้าครับ ส่งให้แล้วครับ ขอบพระคุณมากครับ{:8_179:}