กรรมที่กำหนดขนาดอวัยวะของเพศชาย
ถาม - อันนี้ไม่ได้มีเจตนาทะลึ่งอะไรนะครับ แต่อยากทราบจริงๆ เห็นคุณดังตฤณบอกไว้ในหนังสือเล่มหนึ่งว่า
กรรมเก่าตกแต่งความเป็นกายในปัจจุบันชาติได้ละเอียดลออทุกชิ้นทุกส่วน
ทีนี้อยากทราบว่าอวัยวะเพศของชายที่บางคนใหญ่จนเป็นปมเขื่อง บางคนเล็กจนเป็นปมด้อย เหล่านี้เกี่ยวกับกรรมชนิดไหนหรือครับ?
ตอบ -
คำสำคัญอยู่ในคำถามแล้วครับ คุณกำลังพูดถึง วิบากที่ตกแต่งให้เครื่องหมายสำคัญของความเป็นชายกลายเป็นปมเขื่องและปมด้อย
อย่างที่รู้ๆกันว่าขนาดส่วนนั้นของชายมีผลกับความเชื่อมั่น และมีผลต่อพฤติกรรมทางเพศ ตลอดจนเป็นฐานความรู้สึกในช่วงวัยต้นๆ ว่า
ตัวตนที่ปรากฏในโลกยิ่งใหญ่หรือต่ำต้อย ดังนั้นเอกลักษณ์ความเป็นบุรุษจึงได้รับการขนานนามว่า ‘เจ้าโลก’
ทางวิทยาศาสตร์การแพทย์ทราบแล้วว่าอวัยวะเพศของชายนั้น เดิมทีเคยเป็นอวัยวะเพศหญิงมาก่อน
กล่าวคือทารกในครรภ์มารดาเมื่อยังเป็นตัวอ่อนจะเริ่มต้นด้วยการมีอวัยวะเพศหญิง
ถ้าเซลล์ของตัวอ่อนมีโครโมโซมเพศเป็นชาย อวัยวะเพศแบบชายจึงปรากฏยื่นออกมาภายหลัง
ถ้าพูดแบบแพทย์ ความเป็นชายเกิดขึ้นจากการ ‘บังเอิญ’ ได้รับโครโมโซม Y จากพ่อไปประกบคู่กับโครโมโซม X ของแม่
แต่ถ้าพูดแบบธรรมะ ภาวะยื่นออกไปเป็นชายเกิดขึ้นจากแรงขับดันของกรรม คืออดีตชาติเคยทำดีด้วยจิตใจหนักแน่น
เมื่อให้ทานก็ให้ด้วยศรัทธาที่ทรงพลัง เมื่อรักษาศีลข้อกาเมก็แน่วแน่ไม่มีโอนอ่อนเหลวไหล
เมื่อจะทำกิจอันควรใดๆก็ริเริ่มได้ด้วยตนเองไม่ต้องรอคนอื่นมาชักจูงหว่านล้อม กล้าทำกล้ารับ กล้าเป็นฝ่ายปกป้อง
ไม่งอมืองอเท้าคิดพึ่งพาใคร ตัดสินใจด้วยเหตุผลไม่ใช้แต่อารมณ์
สัดส่วนของกรรมที่ทำให้เป็นชายดังกล่าวข้างต้นนี้ ถ้าสมน้ำสมเนื้อ แสดงออกถึงภาวะความเป็นชาตรีที่ลงตัว
ก็จะได้รูปร่างหน้าตาและขนาดของเอกบุรุษออกมาพอทำให้เกิดความรู้สึกฮึกเหิม เชื่อมั่นว่าตนอยู่เหนือเพศหญิง แต่หากเป็นตรงข้าม
ปุริสภาวะโดยรวมก็จะออกมาในรูปที่ก่อให้เกิดความหดหู่ ขาดความเชื่อมั่นว่าตนพ้นภาวะอ่อนแอเยี่ยงหญิงมาได้แล้วจริงๆจังๆ
ขอแจกแจงวิบากออกเป็น ๓ ขนาดคร่าวๆ คือเล็ก (จนเป็นปมด้อย) กลาง (มีความพอดี) และใหญ่ (จนเป็นปัญหา)
๑) เล็ก เกิดจากกรรมอันควรละอาย เช่นเคยต้องทำงานใหญ่หรือตั้งใจมุ่งมั่นเอาชัยสำคัญ แต่ถอดใจ ขลาดกลัว แล้วหลบลี้หนีหายไป
หรือเป็นพวกชอบเอาตัวรอด ห่วงแต่ตัวเองกระทั่งกล้าทิ้งครอบครัว ทิ้งพรรคพวก หรือกระทั่งขายชาติเพื่อประโยชน์สุขของตนตามลำพัง
การไม่รับผิดชอบลูกเมีย เช่นพอทำผู้หญิงท้องแล้วคิดหนีท่าเดียว ส่วนนี้ก็มีผลได้มาก
ถ้ายามพ่อแม่แก่เฒ่าแล้วทอดทิ้งให้ยังต้องทำมาหากินเอาเอง ยิ่งทำให้ความเป็นลูกผู้ชายหดหายเข้าไปใหญ่
นอกจากนี้ยังมีส่วนของการผิดศีล การนิยมรสชาติทางเพศแบบลักกินขโมยกิน ขอให้สังเกตว่าตอนคุณถูกจับได้ว่าทำผิดคิดขโมยของ
ความรู้สึกที่ตรงนั้นจะลีบเล็กลง นั่นก็เป็นทำนองเดียวกันครับ ถ้าหากชอบลักกินขโมยกิน ถึงแม้ไม่มีใครจับได้ไล่ทันในชาติที่ทำ
อัตภาพในชาติต่อมาก็ต้องเสวยผลอันลีบเล็กน่าอดสูอยู่ดี
(หากในชาติที่ทำผิดศีลข้อนี้ ใจไม่สำนึกผิดเลย ดังเช่นชายระดับแมงดาหากินกับผู้หญิง ก็ต้องไปเป็นกะเทยเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่แค่เข็มเล็กอย่างเดียว)
๒) กลาง เกิดจากกรรมอันสมควรแก่ความเป็นชาย กล่าวสรุปรวบรัดคือ ริเริ่มในกิจอันเป็นบุญ หนักแน่นในการรักษาสัจจะอันควร
กล้ารับผิดชอบในสิ่งที่ตนทำ ตลอดจนไม่ลักกินขโมยกิน กล่าวอีกทางหนึ่งคือถ้าไม่ได้เป็นคนขลาด ไม่เอาตัวรอด ไม่คิดกินแรงคนอื่น
ไม่ทิ้งพ่อแม่และลูกเมีย ก็จะมีแรงขับมากพอจะดันให้องคชาติยื่นออกมาสมชาย ไม่ต้องรู้สึกอับอายขายหน้าภรรยา ถูกหาว่าขาดความสมส่วนแต่อย่างใด
๓) ใหญ่ คือไม่ใช่แค่ใหญ่ธรรมดา แต่ใหญ่ขนาดหาคู่ที่เข้ากันได้ยาก หรือทำให้คู่ขาต้องทรมานทรกรรมช้ำชอก อันนี้เกิดจากกรรมที่ชอบโอ่อวด
ชอบให้ใครต่อใครคิดว่าตนยิ่งใหญ่เกินจริง คือเรื่องการบุญการกุศลนี่ก็ทำดี ทำจริง และทำต่อเนื่องนะครับ แต่คุยโม้โอ้อวดเป็นประจำ
เช่นมีส่วนร่วมสร้างโบสถ์แค่สิบ แต่จะป่าวร้องราวกับนี่โบสถ์ข้า ข้าสร้างเองคนเดียว เป็นต้น
การทำดีหวังเอาหน้าเป็นหลัก ก็เป็นกรรมที่ตกแต่งความเป็นชายของตนให้บวมเป่งผิดปกติได้เหมือนกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าขนาดต้องหอบนักข่าวมาช่วยกันถ่ายทอดสดทั่วประเทศถึงจะยอมควักกระเป๋า
อย่างนี้ชาติต่อมาก็ต้องเป็นเจ้าของสัดส่วนที่น่าขยาด ไม่ค่อยน่าภิรมย์นัก
ขยายความไว้นิดหนึ่ง เรื่องทำบุญเอาหน้านี่เป็นคนละเรื่องกับการตั้งใจทำบุญอย่างใหญ่ หรือตั้งใจทำบุญด้วยเจตนาใช้เครดิตของตนเป็นตัวเหนี่ยวนำ
ชักจูงคนอื่นๆให้เห็นดีเห็นงามอยากทำตามนะครับ แม้บางทีต้องออกหน้าออกตาก็จริง แต่ใจเขาไม่ได้คิดถึงหน้าตาเป็นหลัก
เขาคิดถึงเนื้อหาประโยชน์ของการบุญเท่านั้น จิตที่ไม่โลภอยากได้ชื่อเสียงหน้าตาจากงานบุญ แต่ปรารถนาประโยชน์แก่ผู้อื่น
จะตกแต่งให้ขนาดความเป็นชายพอเหมาะกับหญิงทั่วไป เว้นแต่ไปเจอหญิงเจ้ากรรม แทบปิดประตูรับทุกชนิดวิบาก อันนั้นก็ช่วยไม่ได้เหมือนกัน
อันที่จริงแล้ว อวัยวะอันเป็นกุญแจสำคัญสำหรับชีวิตบุรุษเพศนั้น ไม่ได้ห้ามชายจากการใช้ชีวิตปัจจุบันในการทำกรรมอันประเสริฐเพื่อแก้ตัว
หากทำตัวไม่เป็นภัยต่อสังคม ตรงข้ามทำคุณให้ยิ่งใหญ่ ก็จะรู้สึกหนักแน่นกับการมีชีวิต
ขนาดอวัยวะเพศก็จะลดอิทธิพลทางความรู้สึกทั้งต่อตัวเองและภรรยาไปได้
ตรงข้าม ถึงแม้ใช้เทคนิควิธีสมัยใหม่ต่างๆนานาในการช่วยขยายขนาด ต่อให้สำเร็จนะครับ
ก็จะสำคัญผิดคิดว่าตนเองเป็นเจ้าโลกได้ประเดี๋ยวประด๋าว ในเวลาต่อมาต้องเผชิญกับความขัดแย้งภายในอยู่ดี เพราะอย่างไรๆใจก็เล็ก
ไม่ได้ใหญ่ตามขนาดลำตาลแต่อย่างใด หรือจับพลัดจับผลูถ้ากรรมเก่ามุ่งจะตกแต่งให้อัตภาพนี้ต้องเสวยความรู้สึกเล็กจ้อย
หากขยายขนาดรูปธรรมให้ใหญ่เกินวิบากมากๆเข้า ผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ต่างๆนานาอาจถาโถมประดังประเดเข้าใส่จนยากจะกล้ำกลืน
ดังเช่นที่มีข่าวร้ายของนักขยายผล ขยายแล้วเน่า ขยายแล้วเปื่อย คราวนี้เลยไม่ต้องเป็นสุขสมทางเพศกันเลยทีเดียว
ขอให้ท่านชายทั้งหลายพากันเชื่อเรื่องกรรมดีที่ยิ่งใหญ่ อย่าไปฝากใจไว้กับขนาดน้องที่ใหญ่ยิ่งเลยครับ มันไม่ได้ทำให้ใครเป็นสุขจริงสักกี่น้ำหรอก
หากคุณรู้จักจิตใหญ่อย่างสมาธิฌาน ก็จะทราบเลยว่ากายนั้นสูงใหญ่เกินพื้นดินมาได้นิดเดียว ต่างจากจิตซึ่งอาจใหญ่ได้ครอบฟ้าครอบดินเป็นอนันต์
ที่มา http://dungtrin.com/prepare/archieve/prepare053.htm สงสัยผมป็นข้อแรกแน่เลยเวลาน่าหนาว ตอนเข้าห้องน้ำมักคิดว่าลืมอยู่บ้านทุกที{:3_63:} สงสัยผมป็นข้อแรกแน่เลยเวลาน่าหนาว ตอนเข้าห้องน้ำมั ...
ต้นฉบับโพสโดย pocko เมื่อ 7-7-2010 18:35 http://khalong.com/board/images/common/back.gif
55555 ขนาดนั้นเลยหรือ
เดี่ยวต้องไปถามที่วาเลนไทน์ ซักหน่อย ว่าขนาดไหน อิอิ น่าคิดนะคับ อืม....มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]